‘Eindelijk kon ik de redder van mijn man bedanken.’
Toen ze Ad (55) levenloos zag liggen, aarzelde Sandra (29) geen moment en begon hem te reanimeren. Met succes. Via Hart4ALL kon Annelies, de vrouw van Ad, Sandra bedanken en haar vertellen dat het goed gaat met Ad.
Wie denkt dat het Gooi een witte enclave is, met ‘kom niet aan onze spullen’
als belangrijkste kopzorg, heeft het mis. Gulle gevers in kekke Mini Coopers
en breedgeschouderde SUV’s lossen dagelijks overgebleven spullen af voor
vluchtelingen. En er valt geen onvertogen woord over ‘de nieuwkomers’.
Na haar geboorte blijkt Ana Elena, de dochter van Carolina (35), ernstig ziek. Vijf chemokuren helpen niet, beenmergtransplantatie is haar laatste redmiddel.
‘De kans dat we de juiste donor zouden vinden, was één op de honderdduizend. We zijn zó dankbaar dat het is gelukt!
Omar Abdulghani (20) werd gepest en bedreigd in het azc in Zaandam. Toen hij dat deelde op Facebook, besloot Lianda van der Schilderen (25) hem in huis te nemen.
http://www.parool.nl/binnenland/homoseksuele-omar-werd-bedreigd-in-azc-s-lianda-nam-hem-in-huis~a4245090/
Angst voor vliegtuigen of de tandarts is te begrijpen. Maar angst voor de kapper?
Het bestaat: mensen die de kapper al dertig jaar mijden uit slechte ervaringen.
René Henderickx (69) stopte vorig jaar na tien jaar als pontschipper op
het voet- en fietsveer tussen Breukelen en Nieuwer ter Aa. Hij had graag
langer door willen werken, maar zijn gezondheid laat dat niet meer toe.
Irene Godderij (69) werkt als
geestelijk verzorger aan de
Spaanse Costa Blanca. Daar
biedt zij hulp en begeleiding
aan Nederlandse ouderen die te
maken krijgen met een ernstige
ziekte of het verlies van een
dierbare. Zij doet dit geheel op
vrijwillige basis.
Lees hier het verhaal:
Het 44-jarig bestaan van D’Osseknarren uit Osdorp, nog de enige carnavalsvereniging in Amsterdam, werd groots gevierd. Maar voor de optocht morgen moeten ze met hun wagen naar Noordwijkerhout.
Tim Bijsterbosch (29) is buschauffeur in Amsterdam-Noord. Hoewel bestuurders in toenemende mate met agressie en overvallen te maken krijgen, blijft hij zijn werk met veel liefde doen.
Zijn vader begon tachtig jaar geleden brandstoffenhandel Kock in de Bentinckstraat. Inmiddels is Rob Kock (69) de laatst overgebleven kolenboer van de stad, die er nog lang niet aan denkt om te stoppen. ‘Ik zing mijn tijd wel uit hier. Tot mijn dood aan toe.’
