Cor Anjema (73) is gefascineerd door draaiorgels. Hij liep er zelf mee door de straten van Holwerd en Franeker, en treedt nu nog regelmatig op met een handdraaiorgel. Met andere liefhebbers zette hij zich vurig in voor de restauratie van draaiorgel ‘De Granaet’ in Dokkum.
Een vader die te cool praat, een moeder die je brood komt nabrengen: pubers schamen zich voor hun ouders. Andersom gebeurt het ook. ‘Kun je die veiligheidsspeld uit je oor halen als we naar oma gaan?’ Waar komt die schaamte vandaan?
Edwin van Nieuwenhuijse (50) waakt over de gasten van Camping Zeeburg. Elk uur maakt de nachtreceptionist een ronde over het terrein, om de orde te bewaren en geluidsoverlast te beperken. ‘Ik waarschuw twee keer.’
De ansichtkaart uitgestorven? Zeker niet. Twee op de drie mensen sturen nog een kaartje vanaf de vakantie. Internet mag dan een stuk sneller en moderner zijn, een échte ansicht in de brievenbus blíjft bijzonder.
Rutger Burgers (60) ontwerpt wandelroutes. Hij zette al meer dan duizend routes op de kaart, waaronder verschillende NS-wandelingen, Lange-Afstand-Wandelpaden en de zogenoemde Trage Tochten. Grote kans dus dat u weleens over een pad van Rutger heeft gewandeld!
Ze gaven nooit geld uit aan reclame en verkopen maar één koek, maar bij Van Stapele Koekmakerij in de Heisteeg staat de rij steevast tot buiten. “Het is de lekkerste koek die ik ooit gegeten heb.”
De bollenjongens. Hè lekker een oliebol! Heet? De mannen van Oliebollenkraam Tuincentrum Osdorp hangen het hele jaar door boven de gloeiend hete olie, óók hartje zomer.
De meeste mensen kennen de douane van de poortjes op Schiphol, maar ook op de Waddenzee is de douane actief. Ze controleren op goederen en belastingen en op het naleven van wetten en regels. Met razendsnelle FRISC-vaartuigen gaan zij op patrouille.
George ten Hoope beheert al 29 jaar de Eerebegraafplaats in Bloemendaal, waar 372 verzetshelden begraven liggen. Hij werd ook geboren op deze plek, waar zijn vader Gerrit de eerste beheerder was. Dit jaar gaat George met pensioen
Het kan niet anders dan dat een kunstenaar die opgeleid is tot bioloog en natuuronderzoeker zich laat inspireren door de natuur. Voor herman de vries gaat het nog een stap verder dan inspiratie: de natuur is zijn materiaal. Deze aanpak, die hem al zo’n vijftig jaar gewoon is, sluit aan bij de huidige maatschappij waarin een groeiend ecologisch bewustzijn merkbaar is.